Bernard VII van Armagnac
| Bernard VII van Armagnac | ||
|---|---|---|
| 1360−1418 | ||
| ||
Zegel van Bernard VII
| ||
| Graaf van Armagnac | ||
| Periode | 1391–1418 | |
| Voorganger | Jan III | |
| Factiehoofd in Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons | ||
| Periode | 1407-1418 | |
| Graaf van Comminges | ||
| Periode | 1412-1418 | |
| Connétable van Frankrijk | ||
| Periode | 1415-1418 | |
| Overleden | 12 juni 1418 Parijs, Koninkrijk Frankrijk | |
| Vader | Jan II | |
| Moeder | Jeanne de Périgord | |
| Dynastie | Huis Lomagne | |
| Broers/zussen | Jan III, Beatrix | |
| Partner | Bonne van Berry | |
| Kinderen | Jan IV, Anne, Bonne, Bernard van Pardiac | |
| Bron: J.A. Wagner, B. Schnerb, M. Sizer | ||
 Wapen van Bernard VII, graaf van Armagnac | ||
Bernard VII van Armagnac (1360 - Parijs, 12 juni 1418) was graaf van Armagnac en connétable van Frankrijk. Hij was de zoon van Jan II en Jeanne de Périgord. Hij volgde zijn broer, Jan III, na diens dood in 1391 op als graaf van Armagnac. Na een langdurige strijd, werd hij in 1412 ook erkend als graaf van Comminges. Hij was factiehoofd in de Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Toen zijn broer Jan III, die aanspraak meende te maken op het koninkrijk Majorca, eind 1389 in het noorden van Catalonië binnenviel in een poging de continentale bezittingen van dit koninkrijk (het graafschap Roussillon) in te nemen, had Bernard het bevel over een deel van diens strijdkrachten.
Bernard trouwde met Bonne van Berry,[1] dochter van Jan van Berry, en weduwe van graaf Amadeus VII van Savoye. Hij won voor het eerst aan invloed aan het Franse hof toen hertog Lodewijk I van Orléans in 1389 trouwde met Valentina Visconti, de dochter van Gian Galeazzo Visconti, hertog van Milaan. Bernards zus Beatrix was getrouwd met Valentina's neef Carlo, een zoon van Bernabò Visconti (27 januari 1382).
Na de moord op Lodewijk in 1407, bleef Armagnac een voorvechter van de belangen van Orléans. Hij liet zijn dochter Bonne in 1410 in het huwelijk treden met de jonge hertog Karel van Orléans.[2] Bernard van Armagnac werd nu het nominale hoofd van de factie die Jan zonder Vrees bestreed in de Burgeroorlog tussen Armagnacs en Bourguignons, en deze factie werd daarom Armagnacs genoemd.[3]
Hij werd eind 1415 connétable van Frankrijk[4] en hoofd van het bestuur van de Dauphin, de toekomstige koning Karel VII, totdat de Bourgondiërs in de nacht van 28 op 29 mei 1418 Parijs binnenvielen. Hij werd op 12 juni 1418 een van de eerste slachtoffers van de in de loop van enkele weken in de zomer aangerichte bloedbaden waarin meer dan 550 van zijn echte of vermeende volgelingen werden gedood.[5] Kroniekschrijvers vermelden dat zijn huid in repen gevild werd zodat het leek of hij de Bourgondische kleuren droeg.[6] Na zijn dood werd het lijk door de straten gesleept en geëxposeerd, waarna het in ongewijde grond werd begraven.
Kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]- Jan IV van Armagnac, getrouwd met 1) Blanche van Bretagne en 2) Isabella van Navarra
- Anne van Armagnac, getrouwd met Karel II van Albret
- Bonne van Armagnac, getrouwd met Karel van Orléans
- Bernard van Pardiac, getrouwd met Eleanor, erfgename van La Marche
Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ B. Schnerb, Un Seigneur auvergnat à la Cour de Bourgogne: Renaud II, Vicomte de Murat (1405-1420), in Annuaire-Bulletin de la Société de l'histoire de France 118 (2005), p. 108 (noot 16).
- ↑ D.V. Harrington, art. Charles d'Orléans, in F.N. Magill (ed.), Dictionary of World Biography, II: The Middle Ages, Londen - New York, 1998, p. 232.
- ↑ J.A. Wagner, art. Bernard, Count of Armagnac (1391-1418), in J.A. Wagner, Encyclopedia of the Hundred Years War, Westport - Londen, 2006, pp. 52-53.
- ↑ J.A. Wagner, art. Bernard, Count of Armagnac (1391-1418), in J.A. Wagner, Encyclopedia of the Hundred Years War, Westport - Londen, 2006, p. 53.
- ↑ Anonieme auteur, Le journal d'un bourgeois de Paris, 1405-1449, Paris, 1881, p. 92, M. Sizer, The Calamity of Violence: Reading the Paris Massacres of 1418, in Proceedings of the Western Society for French History35 (2007), pp. 19-39.
- ↑ Simona Slanička, Krieg der Zeichen. Die visuelle Politik Johanns ohne Furcht und der armagnakisch-burgundische Bürgerkrieg, 2002, p. 306
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bernard_VII,_Count_of_Armagnac op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- J.A. Wagner, art. Bernard, Count of Armagnac (1391-1418), in J.A. Wagner, Encyclopedia of the Hundred Years War, Westport - Londen, 2006, pp. 52-53.
- B. Schnerb, Un Seigneur auvergnat à la Cour de Bourgogne: Renaud II, Vicomte de Murat (1405-1420), in Annuaire-Bulletin de la Société de l'histoire de France 118 (2005), pp. 105-126.
- M. Sizer, The Calamity of Violence: Reading the Paris Massacres of 1418, in Proceedings of the Western Society for French History35 (2007), pp. 19-39.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Table 86: Ancestors of Bernard VII, Count of Armagnac (c1364-1418), fmg.ac
- The Households of the Counts of Armagnac in the Late Middle Ages (samenvatting van een paper over het huishouden van de graven van Armagnac).